De Argonautjes
9 [V] 2 [L] [68-03] > [74-21] 1e avontuur >> Interviews en informatie over Matena in PEP [68-19] en [74-15], in Eppo [78-20] en [82-08] en in EWV [86-37]. Hartog van Banda komt in EWV [87-13] aan bod. PEP [68-03] omslag	De Argonautjes is de eerste nieuwe strip van 1968. Een project van twee productieve Nederlandse stripmakers: Lo Hartog van Banda en Dick Matena. Het succes van de 'klassieke' stripheld Asterix heeft dit product zonder twijfel geïnspireerd. De setting is nu niet de Gallo-Romeinse wereld maar de Griekse oudheid.  De tweelingen Castor en Pollux hebben duidelijk Asterix trekjes terwijl Hercules junior lijkt op Obelix; de plaats van Idefix wordt ingenomen door een dier met de woordspelige naam Odi poes. De verhalen zijn gebaseerd op de Griekse mythologie zoals uit de onderwerp blijkt: het orakel van Delphi, de kwelling van Tantalus, de doos van Pandora en het zwaard van Damocles, ze komen allemaal langs. Aan de basis van het verhaal ligt het werk (Argonautica) van de Griekse dichter Apollonius Rhodius die in de derde eeuw v. Chr. in Alexandrië werkte. Hij baseerde zich weer op oudere bronnen die verloren zijn gegaan. In de eerste aflevering van de strip zelf wordt het verhaal ten onrechte toegeschreven aan Homerus. Het orginele verhaal kan gesitueerd worden rond 1400 v.Chr. In totaal staan er 12 avonturen van de Argonautjes in PEP. De eerste negen verhalen zijn van de eerste auteurs Hartog van Banda en Matena, voor nr. 10 en 11 schrijft de laatste ook de teksten. Het laatste avontuur "Het water van de Styx" (zie rechts) is van de hand van Patty Klein (tekst) en Jan van Haasteren (tekeningen). Niet alle verhalen zijn even lang zoals uit onderstaand overzicht blijkt. De Argonautjes (De onderwereld) [68-03] - [68-23] 44 platen De Olympische vlam [68-31] - [68-35] 20 platen Het labyrint [69-25] - [69-40] 32 platen Het orakel van Delphi [69-41] - [69-52] 32 platen De held van Sparta [70-01] - [70-10] 20 platen De bruid van Icarus [70-17] - [70-32] 32 platen De kwelling van Tantalus [71-23] - [71-25] 12 platen De zware jongens [71-32] 4 platen De doos van Pandora [72-04] - [72-06] 12 platen Buitenspel [72-34] 4 platen Het zwaard van Damocles [73-12] - [73-36] 44 platen Het water van de Styx [74-03] - [74-21] 44 platen Er zijn zes albums van De Argonautjes. Het eerste (rechts) in de reeks PEP stripoteek (1970) bevat het 4e verhaal (met een aparte, niet in PEP verschenen inleiding van 12 platen). Bij Oberon verschijnen later de andere verhalen, het laatste verhaal is nooit als album uitgekomen.	Dick Matena (1943) werkt voor Toonder (Panda en Tom Poes). Hij maakt A. den Dooier (ook in Eppo en EWV), Grote Pyr (ook in SjoSji), Dandy en Kleine Pier (in Eppo). Voor [65-36] maakt hij een middenplaat over een kasteel. Hij schrijft voor Blook, De Macaroni's, De Partners en Storm (laatste 2 in Eppo) en tekent voor Donald Duck, Mickey, Gummi en Playboy. In 1986 krijgt hij de stripschapprijs. Tegenwoordig is hij bekend door 'volwassen' werk als Sarte en Hemmingway (1992) en De Avonden (4 delen, vanaf 2003). Ook Lo Hartog van Banda (1916 - 2006) werkt voor Toonder (o.a. Bommel, Hollewijn, Kappie en Panda), hij schrijft Ambrosius, Baron van Tast tot Zeveren, Blook en Titus. In Eppo verschijnen 2 Lucky Luke verhalen van hem. Met Matena maakt hij Ridder Roodhart. Ook schrijft hij 250 delen van Ti Ta Tovenaar, met The Thong Khing maakt hij de krantenstrip Arman & Ilva. In 1975 krijgt hij de stripschapprijs. Patty Klein (1946) en Jan van Haasteren (1936) - beiden ex Toonder - maken ook Baron van Tast tot Zeveren terwijl Klein teksten schrijft voor Johnny Goodbye. Voor Eppo schrijft ze Sjors en Sjimmie afleveringen. Ook is zij de bedenker van Noortje (25 jaar in Tina). Van Haasteren maakt ook Voortvluchtig. Voor Eppo maakt hij Tinus Trotyl en met Toon van Driel De Stuntels.
		Websites over de klassieke Argonauten: Argonaitica, Engelse vertaling.
<< vorige	1968 index | Home	volgende >>