Iznogoedh | |||||||||||
De dubbelganger >>
Je veux être calife à la place du calife! |
De oorsprong van Iznogoedh is het Arabische
epos "Vertellingen van 1001 nacht". De oudste teruggevonden teksten dateren
uit de 15e eeuw maar de verhalen spelen eerder. Het boek wordt in Europa bekend als Antoine Galland tussen 1704 en 1717 een Franse versie uitbrengt ('Ali Baba en de 40 rovers' en 'Aladin en de wonderlamp' komen niet on de originele tekst voor maar zijn door Galland toegevoegd). Ook in Engeland en Duitsland verschijnt het boek. In de verhalen staat de mooie Sherazade op het punt onthoofd te worden door de koning. Om tijd te rekken vertelt ze hem verhalen. Als 's morgens het vonnis voltrokken moet worden kondigt ze een "nog wonderbaarlijker verhaal" aan. Dit herhaalt ze elke ochtend en dat levert telkens uitstel op. Veel verhalen gaan over Haroen ar-Rasjied, kalief van Bagdad van 786 tot 809, zijn vizier Dja'far en de knecht Mandsoer. Aanspreekvormen, wonderen, magiërs en geesten in de strip lijken vaak regelrecht uit de oorspronkelijke verhalen te komen. Tabary en Goscinny beginnen in 1961 met de strip voor het Franse stripblad Record (Dargaud), die "les aventures du calife Haroun El Poussah" heet. Spoedig wordt de hoofdrol overgenomen door de boosaardige Iznogoedh die terzijde wordt gestaan door de onnozele Ali del Dehrel (Frans: Dilat Laraht). Het succes is het eindeloos uitmelken van één grap: Iznogoedh verzint iets om van de kalief af te komen (omdat hij kalief wil worden in plaats van de kalief) en trapt vervolgens in zijn eigen val. Ook zit de strip vol woordspelingen en visuele grappen. Iznogoedh breekt in Frankrijk door als de strip in 1968 in Pilote verschijnt als Record opgeheven wordt. Tot 1979 staan de verhalen in Pilote. Na de dood van Goscinny in 1977 gaat Tabary alleen verder. Er zijn 27 albums van Iznogoud in het Frans verschenen, 15 van het originele auteursduo. In Nederland zijn 12 albums uitgekomen, allemaal van Tabary en Goscinny. Vrijwel elk album bevat meerdere verhalen. De PEP-verhalen zijn:
De verhalen in PEP en in de albums wijken soms van elkaar af. Bovendien heeft men in het begin wat problemen met de naamgeving. De kalief heet in de eerste verhalen geen Haroen el Poessah maar Haroen el Poufh. |
|
|||||||||
|
|
||||||||||