 |
12 [V]
|
|
[62-01] > [72-38]
|
Er zijn 70 Valliant albums in verschenen (2009), de laatste is 24 uur onder invloed (2007, Phillipe Graton, Patrick Vanetti, Nedzad Kamenica, Christian Papzoglakis & Robert Paque).
In 1977 verschijnt de speciale uitgave "20 jaar Michel Vaillant" met daarin
felcitaties van de top van de gehele autosport, 6 pagina's modellen, 2 nieuwe verhalen
en de vijf eerste korte verhalen.
|
|
 Michel Vaillant (Jean Graton) is in het eerste nummer al van de partij en blijft
een vaste kracht tot eind 1972. Graton begint zijn carriére na WO II bij
Robbedoes waar hij een serie Oom Wim verhalen tekent maar stapt daarna over
naar Tintin.
Voor dat blad tekent hij vanaf
1953 een serie korte verhalen. In 1957 wordt Vaillant gecreëerd, eerst ook in
korte verhalen, later in vervolgstrips. In 1958 verschijnt het eerste boek.
In de strip worden feit en fictie vermengd. Zo is de Belgische courreur Jacky Ickx
regelmatig te zien terwijl circuits, reclameborden, en de technische snufjes bij
de auto's allemaal goed gedocumenteerd zijn. De samensteller van de PEP-site heeft
ook lang gedacht dat Vaillant een bestaand automerk was. Het aanhaken bij de Formule
1 races heeft zeker bijgedragen tot het blijvende succes van Vaillant. Dat succes
is vooral bij de fans waarneembaar, de vakpers heeft over het algemeen weinig goede
woorden over voor deze traditionele en commerciële strip waarvan in de jaren
t/m 1972 12 avonturen in PEP verschijnen:
- De grote race
- De gemaskerde
racer
- Het circuit van
de angst
- De 13 is aan
start
- Het verraad van
Steve Warson
- De waaghalzen
- De achtste man
- De Terugkeer
van Steve Warson
- De strijd van
de Samoerai
- De ridders van
Koenigsfeld
- Het spook van
de "24 uur"
- Olie op het circuit
 Deze verhalen
lopen ongeveer synchroon aan wat er bij Lombard in het Frans uitkomt in de periode
1958-1970. Van de eerste 18 delen (totaal zijn er meer dan 70) verschijnen nr. 4,
11 en 13 t/m 16 niet in PEP. Die verhalen worden wel uitgegeven door de Geïllustreerde
Pers. Zo wordt in PEP reclame gemaakt voor het 4e avontuur Tocht door de nacht dat voor 1,95 bij de bezorger te koop is.
 Na een conflict met Kuifje-uitgever Lombard stapt Graton over naar het Franse Dargaud. Als de plannen
om een eigen Valliant-tijdschrift op te zetten in de ijskast verdwijnen, stapt Valliant
over naar een Duitse uitgever die een Europees blad op willen zetten, in Duitsland
heet het Zack, in Nederland Wham! (uitgegeven door Harko). In Wham! verschijnen
vijf Valliant-verhalen in de periode 1979-1980 (naast drie avonturen van Julie Wood).
Wham! wordt geen succes waardoor Graton overstapt naar uitgever Novedi. De
laatste strips van Vaillant (vanaf album nr. 41: Paris-Dakar) verschijnen bij zijn
eigen uitgeverij Graton.
Er zijn verschillen tussen de albums en de verhalen in PEP. Le Grand Defi gaat in Kuifje en als album De Grote Match heten terwijl het in Pep De Grote Race
genoemd wordt. Dat gebeurt ook bij Het
circuit van de angst dat
in Kuifje en als album Renbaan
van de angst heet. De teksten
in de albums zijn volledig anders dan de PEP-verhalen terwijl ook de inkleuring van
de tekeningen vaak afwijkt.
|
|
Jean Graton (Nantes, 1923) gaat naar België om striptekenaar
te worden. Incidenteel laat hij zich bijstaan door andere scenaristen; de verhalen
van de laatste boeken zijn van zijn zoon Philippe
Graton die mede-uitgever
is. Naast Vaillant creëert hij ook het motormeisje Julie Wood.
|
|
uit een van de eerste Vaillant verhalen: het
24e uur (Kuifje 1957)
|
